زندگی‌نامه ناتالی لارسن
ناتالی لارسن عطرسازی است که محصولاتش را هم برای مخاطبانش خلق می‌کند و هم در راه خلق آنها نگاهی به مخاطبانش دارد. از نظر او، خلاقیت نوعی کنش سخاوتمندانه است که بر تبادل ایده‌ها میان انسان‌ها و تلاش برای سهیم شدن یافته‌ها و بیان کردن احساسات تمرکز دارد. او که بی‌تردید در حرفه عطرسازی استاد است، همواره در مرزهای فروتنی باقی می‌ماند و علاقه‌ای هم به جلب توجه ندارد. بزرگ‌ترین پاداش‌ها برای او همان رویارویی مختصری است که هنگام عبور از کنار طرفداران عطرهایش حاصل می‌شود؛ طرفدارانی که بوی عطرهای او را می‌دهند و لحظه‌ای همچون یک غریبه از کنارش عبور می‌کنند.
او می‌گوید: «من این کار را صرفا برای خودم انجام نمی‌دهم. هدف اصلی‌ام این است که مخاطبانم را تحت تاثیر قرار دهم. آنها اغلب از من می‌پرسند که آیا قصد ندارم که عطر شخصی خودم را بسازم؟ اما چنین کاری اصلا برای من جالب نیست! برای من در حرفه عطرسازی، مرکز اصلی به شخصیت خودم اختصاص ندارد. من همیشه به ساختن عطرها برای دیگران فکر می‌کنم، برای یک فرد دیگر به‌طور خاص. من ستاره سینما نیستم یا یک نقاش که کنار بوم نقاشی‌ام بایستم و ژست بگیرم. درواقع من بیشتر شبیه به نویسنده‌ای هستم که شخصیت خودش پشت کلمات نوشته‌شده‌اش محو می‌شود».
داشتن احساس و درک عمیق و همچنین پشتکار، مرکز فعالیت کاری او را می‌سازند. «من طلاسازی هستم که در معدن دنبال قطعات طلا می‌گردم. گردوغبارهای طلایی زیاد هستند، اما قطعات طلا بسیار محدودند!». شخصیت پویا و پُرجنب‌وجوش ناتالی واقعا تاثیرگذار است چراکه به او اجازه می‌دهد تا به‌طور همزمان در چندین پروژه نقش‌آفرینی کند. دفتر کار او پُر است از پوشه‌های پروژه‌های مختلف و مخلوقات جذابش هم در یکایک قفسه‌های دفتر کارش به چشم می‌خورند.
آرزوی ناتالی این است که عطرهای ساده اما درعین‌حال تاثیرگذاری بسازد که هر ترکیب عطرسازی در آن با کیفیت ناب و به مقدار کاملا دقیق به‌کار رفته باشد تا زیبایی محصول نهایی به بیشترین حد ممکن برسد. او اغلب این جمله را از آنتوان دو سنت اگزوپری نقل می‌کند: «کمال و بی‌نقصی زمانی حاصل می‌شود که دیگر نتوان چیزی را از یک اثر حذف کرد و نه زمانی که چیزی برای اضافه کردن به آن باقی نمانده باشد».